Het eb en blues van de vloed

verlangens worden dieper

als ze bijna zijn vervuld

zo begint de jacht naar 

prooi op rode loper

de dood komt in colonne op ze af

om de sporen uit te wissen van hun klanken

zoeken koperblazers hulzen in het zand

het zilt kleeft aan hun monden

en de roest verspreidt zich over hun trombones

daar staan ze op het strand als een fanfaar fatal 

te blazen van hun schaamte naar de einder

de droefheid weekt niet van hun ruggen 

maar het zeewier in de klankkast kweekt karakter

het water krijst 

een enkeling na afloop blijft nog spelen

om de kans op overleven te vergroten